-i686c55f8cda8c.png)
MEHMET ALİ GÜCEL Yazıları - FikirEdebiyat Dergisi
İkisi de şairin beğenmeyip buruşturarak yere attığı kağıtlardaki şiirler gibiydiler. Bir araya geldiklerinde mükemmel şiiri oluşturacaklarını Zeynep hayal ediyordu ama Mahir'in bu son birkaç güne kadar bu şiirden haberi olduğu bile söylenemezdi.
Babasının ona çizdiği yol ile kendi rüzgarının yönü birbirine ters istikametteydi. Bir gökkuşağını tuvale gri tonlarında resmedemezdi.
Bir ağaç yanıyordu çığlık çığlığa, Antakya'nın dağlarında. Su… bir damla su…
KAPININ ÖNÜNDEKİ MEKTUPLAR
ANTAKYA'YA AĞIT
Ve Köpek Konuştu
DÖNÜŞLER...
Mutluluğun Reddi / Mutlu Olmak Zorunda mıyız?